آبیاری قطره ای چیست؟
آبیاری قطره ای عبارت است از روشی که در آن آب با فشار کم ) حدود یک اتمسفر( از قطره چکان های موجود در شبکه خارج و به صورت قطراتی در مجاورت گیاه ریخته می شود.
بنابراین در این روش به میزان زیادی از اتالف آب به صورت نفوذ عمقی، ایجاد رواناب سطحی و تبخیر در مقایسه با روش های سنتی و بارانی کاسته می شود.
پیدایش اولیه آبیاری قطره ای را می توان به ایرانیان نسبت داد. زیرا آبیاری کوزه ای از قرنها پیش در نواحی مرکزی ایران به خصوص اطراف یزد و کرمان وجود داشته است و این خود نوعی استفاده از قطرات آب می باشد که از کوزه تراوش نموده و در اختیار گیاه قرار می گیرد.
آبیاری قطره ای در شکل پیشرفته اولین بار در دهه 1940 در گلخانه های انگلستان و در دهه 1950 در فلسطین مورد استفاده قرار گرفت و اهمیت تجاری آن از سال های بعد از 1960 و به دنبال استفاده از لوله های پالستیکی ارزان قیمت مشخص تر گردید.